به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یک تجزیه و تحلیل گذشته‌نگر نشان داد که بواسیزوماب (آواستین) اضافه شده به شیمی درمانی خط اول منجر به بهبودهای آماری قابل توجهی در بقای بدون پیشرفت (PFS) و بقای کلی (OS) در بیماران مبتلا به سرطان سلول شفاف تخمدان پیشرفته (OCCC) شد. محققان در این مطالعه نشان دادند که افزودن بواسیزوماب به شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین باعث بهبود PFS و OS در بیماران مبتلا به OCCC  پیشرفته شد. 
OCCC  نوع نادری از سرطان تخمدان اپیتلیال است که به طور معمول در برابر شیمی درمانی مقاوم است و دلیل پیش آگهی ضعیف آن برای بیماران است. اکثر بیماران در مراحل اولیه بیماری خواهند ماند، اما در حدود 30 درصد بیماری پیشرفته دارند. بواسیزوماب تاثیری بر درمان بیماران مبتلا به سرطان تخمدان اپیتلیال نشان داده است و اولین بار در نوامبر 2013 در ژاپن برای درمان بیماران مبتلا به سرطان تخمدان تایید شد. علاوه بر این، مطالعه 2 زیرگروه بالقوه OCCC توسط پیگیری بیان ژن نشان داد که بیماران دارای یک نوع مزانشیمی، که در آن رگزایی و مسیرهای سیگنالینگ PI3K-AKT و IL-6 فعال شده، هستند و ممکن است از بواسیزوماب بیشتر از آن‌هایی که بیان اپیتلیال بیشتری دارند بهره ببرند.
محققان به دنبال این بودند که تعیین کنند آیا افزودن بواسیزوماب به شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین در شرایط خط اولیه درمان می‌تواند برای بیماران مبتلا به OCCC پیشرفته مفید باشد یا خیر. آن‌ها بیماران مبتلا به مرحله III یا IV OCCC را که بین سال‌های 2008 تا 2018 در 8 موسسه در سراسر ژاپن تحت درمان قرار گرفتند، ثبت‌نام کردند و نتایج بقای آن‌هایی را که تحت درمان با بواسیزوماب بودند (43 نفر) با افرادی که بواسیزوماب دریافت نکردند (102 نفر) مقایسه کردند. 
در گروه تحت درمان با بواسیزوماب، میانگین سنی (56 سال) در محدوده بین  49-65 بود. اکثر بیماران بیماری مرحله III FIGO (74٪)، وضعیت عملکرد 0 یا 1 (81٪) داشته و ترومبوز نیز وجود نداشت (67%). نود و هشت درصد از گروه تحت عمل جراحی کاهش حجم و عدم وجود تومور باقیمانده در 67 درصد بیماران قرار گرفتند. شیمی‌درمانی خط اول شامل 175 میلی‌گرم بر متر مربع پاکلیتاکسل و 6 ناحیه زیر منحنی کربوپلاتین هر سه هفته در 33 درصد بیماران، پاکلیتاکسل و کربوپلاتین هفتگی در 42 درصد، پاکلیتاکسل و کربوپلاتین با دوز متراکم در 21 درصد و رژیم متفاوت مبتنی بر پلاتین بود. 5 درصد بیماران این گروه میانگین 16 سیکل بواسیزوماب را دریافت کردند.
در گروهی که تحت درمان با بواسیزوماب قرار نگرفتند، میانگین سنی 53 سال بود. نود و شش درصد از گروه تحت عمل جراحی کاهش حجم با میانگین نمره پیچیدگی جراحی و عدم وجود تومور باقیمانده در 51 درصد بیماران قرار گرفتند. شیمی درمانی خط مقدم شامل پاکلیتاکسل و کربوپلاتین سه هفته‌ای در 63 درصد بیماران، پاکلیتاکسل و کربوپلاتین هفتگی در 12 درصد، پاکلیتاکسل با دوز متراکم و کربوپلاتین در 16 درصد و رژیم متفاوت مبتنی بر پلاتین در 10 درصد بود. بهبود قابل توجهی با افزودن بواسیزوماب به شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین خط اول مشاهده شد.
تجزیه و تحلیل زیر گروه برای PFS نشان داد که بواسیزوماب در تمام گروه‌های مورد تجزیه و تحلیل سودمند است، اما بیماران با مراحل پایین‌تر بیماری، مزایای قابل‌توجهی از افزودن بواسیزوماب برای بیماران مبتلا به مرحله IIIA یا IIIB نشان دادند.
پایان مطلب/
منابع:
1. Seki T, Tate S, Nishikimi K, et al. Bevacizumab in first-line chemotherapy to improve the survival outcome for advanced ovarian clear cell carcinoma: A multicenter, retrospective analysis. J Clin Oncol. 2022;40(suppl 16):5502. doi:10.1200/JCO.2022.40.16_suppl.5502
2. Anti-Cancer Agent “Avastin," Obtained Approval for Additional Indication of Ovarian Cancer. News release translation. Chugai Pharmaceutical Co., Ltd. November 22, 2013. Accessed June 6, 2022. https://bit.ly/3MlkMVR
3. Tate S, Nishikimi K, Matsuoka A, et al. Bevacizumab in first-line chemotherapy improves progression-free survival for advanced ovarian clear cell carcinoma. Cancers (Basel). 2021;13(13):3177. doi:10.3390/cancers13133177
4. Tan TZ, Ye J, Yee CV, et al. Analysis of gene expression signatures identifies prognostic and functionally distinct ovarian clear cell carcinoma subtypes. EBioMedicine. 2019;50:203-210. doi:10.1016/j.ebiom.2019.11.017